1)   ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ: Ο Αλέξανδρος δημιούργησε μια τεράστια αυτοκρατορία (από την Αδριατική θάλασσα ως τον Ινδό ποταμό και από την Κασπία θάλασσα ως την Αίγυπτο). Μέσα σε αυτό το κράτος πολλοί διαφορετικοί λαοί, που μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες, είχαν διαφορετικές θρησκείες και διαφορετικές νοοτροπίες και παραδόσεις.

2)    Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ ΚΑΛΟΣ ΗΓΕΜΟΝΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ :

Α) Εντάσσονται στον ελληνικό στρατό Πέρσες, αφού πρώτα εκπαιδεύονται στη μακεδονική πολεμική τακτική και μαθαίνουν ελληνικά γράμματα (μετά την εκστρατεία στην Ινδία, οργανώθηκε η διδασκαλία των ελληνικών για 40.000 παιδιά της Περσίας).

Β) Διατηρείται η διοικητική διαίρεση της περσικής αυτοκρατορίας και υιοθετούνται ορισμένα από τα έθιμα της περσικής αυλής.

Γ) Ενθαρρύνονται οι μεικτοί γάμοι ως ένα μέσο συμφιλίωσης Ελλήνων και Περσών. Επιδίωξη του Αλέξανδρου δεν ήταν να μεταβληθούν οι λαοί της Ασίας σε Έλληνες, αλλά να αναμειχθούν σ’ ένα αρμονικό σύνολο. Ο ίδιος δίνει το παράδειγμα και παντρεύεται τη Ρωξάνη (κόρη ενός ευγενή από τη Βακτριανή). Μέσα σε μία μέρα, όταν ο στρατός του επιστρέφει από την Ινδία, οι περισσότεροι στρατηγοί και 10.000 στρατιώτες παντρεύονται Περσίδες.

3) ΙΔΡΥΟΝΤΑΙ ΝΕΕΣ ΠΟΛΕΙΣ : Στις νέες Αλεξάνδρειες εγκαταστάθηκαν αρχικά Έλληνες στρατιώτες. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκαν σε αυτές πολλοί Έλληνες από την Ελλάδα και τη Μικρά Ασία. Σταδιακά, οι πόλεις έγιναν «κυψέλες του ελληνισμού» (άνθησε η ελληνική παιδεία, η γλώσσα και ο ελληνικός τρόπος ζωής). Ο ελληνισμός απλώθηκε ως τα βάθη της Ανατολής.

4) ΔΙΝΕΤΑΙ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ :

Ο Αλέξανδρος

Α) καλεί καλλιτέχνες από την Ελλάδα, όπως τον Λύσιππο και τον Απελλή για να αποθανατίσουν με την τέχνη τους τη δόξα του.

Β) οργανώνει σε διάφορες πόλεις αθλητικούς και μουσικούς αγώνες

5) ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΙΑ : Ο Αλέξανδρος εξακολουθεί να πιστεύει στους Έλληνες θεούς, ταυτόχρονα όμως, επιτρέπει στον καθένα να πιστεύει ό, τι θέλει.

6) ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ :

Α) Ενθαρρύνονται οι ανταλλαγές προϊόντων (εμπόριο) και οι μετακινήσεις των ανθρώπων. Γι’ αυτό, κατασκευάζονται ή επιδιορθώνονται δρόμοι, λιμάνια, διώρυγες και πλοία.

Β) Επιβάλλεται στην αυτοκρατορία ένα κοινό νόμισμα: τα μακεδονικά νομίσματα

αντικαθιστούν τους περσικούς «δαρείκους» (τα βαριά περσικά νομίσματα).

7) ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ: Θεμελιώνεται ένα συγκεντρωτικό πολίτευμα στο οποίο όλοι οι λαοί είναι ίσοι μεταξύ τους : γι’ αυτό το τελευταίο η ιστορία δίκαια ονόμασε τον Αλέξανδρο «Μέγα».

πηγή: http://skapanefs.blogspot.gr/2012/03/blog-post_18.html

356 π.Χ. : Γεννιέται ο γιος του Φιλίππου και της Ολυμπιάδας, Αλέξανδρος.

Παιδική ηλικία : ο Αλέξανδρος έχει δάσκαλο τον Αριστοτέλη και αποκτά παιδεία βαθύτατα ελληνική. Λατρεύει τα έπη του Ομήρου και διαβάζει Πίνδαρο, Ηρόδοτο και Θουκυδίδη. Από παιδί έδειξε τις στρατιωτικές του ικανότητες (στα 16 του, ενώ ο Φίλιππος έλειπε, κατέστειλε μια εξέγερση, ενώ στα 18 του, το 338 π.Χ. ήταν αρχηγός του ιππικού στη μάχη της Χαιρώνειας).

336 π.Χ. : Ο Αλέξανδρος, πρωτότοκος γιος του Φιλίππου Β’ γίνεται βασιλιάς της Μακεδονίας μετά τη δολοφονία του πατέρα του. Είναι μόλις 20 χρονών. Όνειρό του είναι η πραγματοποίηση του σχεδίου του πατέρα του (συντριβή Περσών και διάδοση ελληνικού πολιτισμού σε όλο τον κόσμο). Αυτή την χρονιά βασιλιάς των Περσών γίνεται ο ικανότατος Δαρείος Γ’ ο Κοδομανός. Συγκαλεί και πάλι το συνέδριο της Κορίνθου, το οποίο του αναθέτει την αρχηγία της εκστρατείας στην Ασία, ονομάζοντάς τον : «στρατηγό αυτοκράτορα».

335 π.Χ. : Ο Αλέξανδρος αντιμετωπίζει με επιτυχία τους βόρειους και νότιους γείτονες της Μακεδονίας. Καταστρέφει τη Θήβα, όταν αυτή επαναστατεί (σκοτώνει 6.000 Θηβαίους, πουλά ως σκλάβους 30.000 και ισοπεδώνει την πόλη). Καμία πόλη δεν τολμά πια να επαναστατήσει. Είναι πλέον ελεύθερος να ξεκινήσει την εκστρατεία του : Στέλνει στην Προποντίδα τον Παρμενίωνα για να εξασφαλίσει το πέρασμα, από το οποίο θα περάσει ο στρατός του.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ (334 – 323 π.Χ.)

334 π.Χ. : Ο Αλέξανδρος αφήνει τοποτηρητή της Μακεδονίας τον Αντίπατρο και ξεκινά την άνοιξη την εκστρατεία με 30.000 πεζούς, 5.000 ιππείς και 160 πλοία. Χωρίς να συναντήσει αντίσταση, περνά τον Ελλήσποντο και φθάνει στην Τροία, όπου κάνει θυσίες. Το Μάιο αντιμετωπίζει με επιτυχία τους Πέρσες στον Γρανικό ποταμό (το μακεδονικό ιππικό αιφνιδιαστικά διασχίζει το ποτάμι).

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΓΡΑΝΙΚΟΥ

Στη συνέχεια κατακτά είτε χωρίς αντίσταση, είτε με πολιορκία μεγάλες πόλεις (Σάρδεις, Έφεσος, Μίλητος, Αλικαρνασός). Απελευθερώνει τις ιωνικές πόλεις, καταργεί τη φορολογία τους και εγκαθιστά εκεί δημοκρατικά καθεστώτα.

333 π.Χ. : Γίνεται η δεύτερη μεγάλη μάχη εναντίον των Περσών, στην αμμώδη πεδιάδα της Ισσού. Ο Αλέξανδρος κερδίζει και ο Πέρσης βασιλιάς Δαρείος Γ’ τρέπεται σε φυγή.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΙΣΣΟΥ

332 π.Χ. : Μετά από 7 μήνες πολιορκίας, ο Αλέξανδρος καταλαμβάνει την Τύρο. Τα φοινικικά και ροδιακά πλοία μπαίνουν πια στις διαταγές του. Συνεχίζει με την κατάκτηση της Αιγύπτου.

331 π.Χ. : Οι ιερείς της Αιγύπτου τον ονομάζουν «γιο του Άμμωνα». Λίγο πριν φύγει από την Αίγυπτο, ιδρύει την Αλεξάνδρεια, η οποία στη συνέχεια θα γίνει σπουδαίο οικονομικό και πολιτισμικό κέντρο της Μεσογείου. Η τρίτη και τελευταία μεγάλη μάχη εναντίον των Περσών γίνεται στα Γαυγάμηλα.

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΓΑΥΓΑΜΗΛΩΝ

Ο Δαρείος μετά την μάχη τρέπεται σε φυγή και ύστερα από λίγο δολοφονείται. Το περσικό κράτος διαλύεται και ο Αλέξανδρος μπαίνει νικητής στη Βαβυλώνα, τα Σούσα και την Περσέπολη, όπου βρίσκει τον αυτοκρατορικό θησαυρό των Περσών, μένει για κάποιο διάστημα εκεί και στο τέλος την καίει πάνω στο μεθύσι του. Στη συνέχεια καταλαμβάνει και τα Εκβάτανα. Όλες οι εξουσίες του Πέρση βασιλιά περιέρχονται στα χέρια του και στην ουσία ο σκοπός της εκστρατείας έχει πια πραγματωθεί.

330 π.Χ. : Ο Αλέξανδρος κυνηγά τον σατράπη Βήσσο, ο οποίος είχε σκοτώσει τον Δαρείο και ήθελε να τον διαδεχθεί. Φθάνει ως το σημερινό Ουζμπεκιστάν και Τατζικιστάν. Ο Βήσσος τελικά συλλαμβάνεται από τον Πτολεμαίο και εκτελείται. Ανακαλύπτεται  σχέδιο δολοφονίας του Αλέξανδρου από τον γιο του Παρμενίωνα. Και οι δυο εκτελούνται από τον Αλέξανδρο.

Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ (327-323)

327 π.Χ. : Ο Αλέξανδρος παντρεύεται τη Ρωξάνη και την ίδια χρονιά προετοιμάζει την εκστρατεία του στην Ινδία, στέλνοντας τον Ηφαιστίωνα και τον Περδίκκα να προετοιμάσουν την επέλαση προς τον Ινδό ποταμό.

326 π.Χ. : Ο Αλέξανδρος περνάει τον Ινδό ποταμό και στη συνέχεια τον Υδάσπη (παραπόταμος του Ινδού). Ακολουθεί μεγάλη μάχη με τον Ινδό βασιλιά Πώρο. Ο στρατός του Αλεξάνδρου νικά .

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΥΔΑΣΠΗ

Ινδοί : 30.000 πεζοί + 4.000 ιππείς + 300 άρματα + 200 πολεμικοί ελέφαντες !!!

Ο Αλέξανδρος θέλει να συνεχίσει και να φθάσει στον ποταμό Γάγγη. Στον ποταμό Ύφαση, όμως ο στρατός αρνείται να συνεχίσει την προέλαση και ζητά από τον Αλέξανδρο να επιστέψουν πίσω. Ο Αλέξανδρος τελικά δέχεται και χωρίζει το στρατό του σε 3 μέρη για να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

324 π.Χ. : Ο Αλέξανδρος, ως επικεφαλής του ενός από τα τρία μέρη του στρατού, φθάνει στα Σούσα, όπου μένει για λίγο, κάνει εκεί γιορτές και μοιράζει αξιώματα σε διάφορους Πέρσες.

323 π.Χ. : Ο Αλέξανδρος πάει στην Βαβυλώνα. Προετοιμάζει εκστρατεία στην Αραβική χερσόνησο, αλλά εκδηλώνει πυρετό μετά από ένα συμπόσιο και πεθαίνει στις 13 Ιουνίου του 323 π.Χ.

Πηγή:http://skapanefs.blogspot.gr/2012/03/blog-post_11.html

Alexander_III_

Το κράτος της Μακεδονίας

Οι Μακεδόνες ζουν απομονωμένοι

Για πάρα πολλά χρόνια οι Μακεδόνες έζησαν απομονωμένοι, μένοντας πιστοί στο θεσμό της βασιλείας. Τα παράλια της Μακεδονίας αποικίστηκαν από ελληνικές πόλεις της νότιας Ελλάδας. Οι αποικίες ανέπτυξαν εμπορικές επαφές με τους κατοίκους της ενδοχώρας. Οι Μακεδόνες απέκτησαν από νωρίς πολεμική πείρα, καθώς ήταν αναγκασμένοι να αποκρούουν τις επιθέσεις των γειτόνων τους (Ιλλυριών και Παιόνων)

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Περσικοί Πόλεμοι (492-479 π.Χ.) : Το 492 π.Χ. ο Μαρδόνιος ανάγκασε τη Μακεδονία να γίνει υπόδουλος σύμμαχος της Περσίας. Ο βασιλιάς της ΜακεδονίαςΑλέξανδρος Α’ (495-450 π.Χ.) συμβούλευσε και βοήθησε κατά τη διάρκεια της 3^ης εκστρατείας των Περσών (πριν τη μάχη των Πλαταιών το 479 π.Χ.) τους Έλληνες.

Μετά τους Περσικούς Πολέμους : Οι σχέσεις των Μακεδόνων με τους νότιους Έλληνες έγιναν στενότερες. Οι Αθηναίοι, καθώς φτιάχνουν ισχυρό ναυτικό, προμηθεύονται τα ξύλα αποκλειστικά από τη Μακεδονία. Ο Αλέξανδρος Α’ οργανώνει το πεζικό και το ιππικό των Μακεδόνων και μεγαλώνει το κράτος του.

Τα χρόνια του Αρχέλαου (413–399 π.Χ.) : Ο Αρχέλαος μεταφέρει την πρωτεύουσα του κράτους από τις Αιγές (σημερινή Βεργίνα) στην Πέλλα. Στις Αιγές εξακολουθούσαν όμως να θάβονται οι Μακεδόνες βασιλείς. Στα χρόνια του Αρχέλαου η Μακεδονία σημείωσε ανάπτυξη. Όταν οι Αθηναίοι έχασαν στη Σικελία (415-412 π.Χ) κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, οι Μακεδόνες ξαναπήραν πίσω τα ορυχεία που τους είχαν αφαιρέσει πιο πριν οι Αθηναίοι. Στην αυλή του Αρχέλαου συγκεντρώθηκαν πολλοί πνευματικοί άνθρωποι της εποχής, μεταξύ των οποίων και ο Ευριπίδης. Η ιερή πόλη της Μακεδονίας (κάτι σαν την Ολυμπία) ήταν το Δίον, όπου συγκεντρώνονταν οι Μακεδόνες για να τιμήσουν τους θεούς και ιδιαίτερα τον Δία.

Μετά το θάνατο του Αρχέλαου : Η Μακεδονία πέρασε πολλά χρόνια αβεβαιότητας και ανασφάλειας, μέχρι που ανέβηκε στο θρόνο ο Φίλιππος Β’.

Το κράτος της Μακεδονίας επεκτείνεται

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

‘Όταν ήταν νεαρός ο Φίλιππος είχε σταλθεί στη Θήβα ως όμηρος. Εκεί διδάχθηκε πολλά τόσο από τον Πελοπίδα, όσο και από τον Επαμεινώνδα. Το 359 π.Χ. ανέβηκε στο θρόνο της Μακεδονίας, αφού πρώτα ήταν για ένα διάστημα επίτροπος του ανιψιού του. Θέλοντας να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις των βόρειων γειτόνων του Μακεδονικού Βασιλείου και να κάνει τη Μακεδονία μεγάλη δύναμη, ο Φίλιππος αναδιοργάνωσε το στρατό :

α) επιστράτευσε αγρότες και βοσκούς της Μακεδονίας

β) εφοδίασε το στρατό με μακρύ δόρυ (5-7 μέτρα), τησάρισσα  και με μικρή ασπίδα

γ) εφάρμοσε τη λοξή φάλαγγα που είχε δει στη Θήβα και τη συμπλήρωσε με την υποχωρητική κίνηση (ένα κόλπο με το οποίο περικύκλωνε τους εχθρούς)

δ) συντήρησε και εκπαίδευσε ισχυρό ιππικό (τον βοήθησε σε αυτό και η μορφολογία του μακεδονικού εδάφους, με τις τεράστιες πεδιάδες)

ε) ενίσχυσε το στρατό με πολιορκητικές μηχανές και ελαφρά οπλισμένους στρατιώτες.

Ο μακεδονικός στρατός έγινε πανίσχυρος. Ο Φίλιππος απέκρουσε τις εισβολές των Ιλλυριών και των Παιόνων και ταυτόχρονα έκανε ειρήνη με τους Θράκες.

Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Η κατάσταση στη νότια Ελλάδα δεν ήταν καλή. Η Θήβα μετά το 362 π.Χ. (μάχη Μαντίνειας) είχε χάσει τα ηνία και υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ των πόλεων, που είχαν δημιουργήσει καταστροφές. Ο κόσμος υπέφερε.

Υπήρχαν όμως και φωνές για ειρήνευση και ένωση των Ελλήνων : ο ρητοροδιδάσκαλος Ισοκράτης προέτρεπε τον Φίλιππο να ενώσει τους Έλληνες και να επιτεθεί στους Πέρσες. Στην Αθήνα υπήρχαν πολιτικοί που υποστήριζαν τον Φίλιππο και άλλοι που τον μισούσαν.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΧΑΙΡΩΝΕΙΑΣ (338 π.Χ.)

Αφού κυριάρχησε στα παράλια της Μακεδονίας, ο Φίλιππος αναζητούσε συνέχεια αφορμές για να επεμβαίνει στα θέματα της νότιας Ελλάδας. Μια τέτοια αφορμή του δόθηκε, όταν το αμφικτιονικό συνέδριο κήρυξε τον πόλεμο στην Άμφισσα, για θέματα που είχαν να κάνουν με το μαντείο των Δελφών και όρισε αρχιστράτηγο τον Φίλιππο. Οι Αθηναίοι αιφνιδιάστηκαν όταν έμαθαν ότι ο Φίλιππος με στρατό κατέβαινε στη νότια Ελλάδα. Συμμάχησαν με τους Θηβαίους και παρατάχθηκαν εναντίον του Φιλίππου στην πεδιάδα της Χαιρώνειας (338 π.Χ.). Οι Μακεδόνες με τη λοξή φάλαγγα νίκησαν. Στη μάχη διακρίθηκε και ο 18χρονος γιος του ΦιλίππουΑλέξανδρος. Οι Μακεδόνες με αυτό τον τρόπο κυριάρχησαν στις πόλεις του νότου.

ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ (337 π.Χ.)

Το 337 π.Χ. ο Φίλιππος σε πανελλήνιο συνέδριο που έγινε στην Κόρινθο αποφασίστηκε να είναι ο αρχηγός όλων των Ελλήνων στην εκστρατεία που θα γινόταν εναντίον των Περσών. Μόνο οι Σπαρτιάτες δε δέχτηκαν να ακολουθήσουν τον Μακεδόνα βασιλιά στην εκστρατεία. Η εκστρατεία όμως ματαιώθηκε καθώς ο Φίλιππος τον επόμενο χρόνο δολοφονήθηκε από έναν φρουρό του.

Πηγή: http://skapanefs.blogspot.gr/2012/02/blog-post_20.html

Μακεδονία