Κείμενο
Ενότητα 7η Ένας στοργικός ηγέτης
Ἅπαντες ἐπισάμεθα ὅτι Ἀγησίλαος, | Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Αγησίλαος, |
ὅπου ᾤετο τὴν πατρίδα τι ὠφελήσειν, | όπου πίστευε ότι θα ωφελούσε σε κάτι την πατρίδα, |
οὐ πόνων ὑφίετο, οὐ κινδύνων ἀφίστατο, | δεν έπαυε να μοχθεί, ούτε απέφευγε τους κινδύνους, |
οὐ χρημάτων ἐφείδετο, οὐ σῶμα, οὐ γῆρας προὐφασίζετο, | δε λυπόταν τα χρήματα, ούτε πρόβαλλε ως δικαιολογία το σώμα ή τα γηρατειά, |
ἀλλὰ καὶ βασιλέως ἀγαθοῦ τοῦτο ἔργον ἐνόμιζε, | αλλά πίστευε ότι καθήκον του καλού βασιλιά είναι |
τὸ τοὺς ἀρχομένους ὡς πλεῖστα ἀγαθὰ ποιεῖν. | να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερα καλά στους υπηκόους του. |
Ἐν τοῖς μεγίστοις δὲ ὠφελήμασι τῆς πατρίδος | Στις μεγαλύτερες ωφέλειες της πατρίδας |
καὶ τόδε ἐγὼ τίθημι αὐτοῦ, | κι αυτό εδώ του συγκαταλέγω |
ὅτι δυνατώτατος ὤν ἐν τῇ πόλει | ότι, ενώ ήταν ο πιο δυνατός στην πόλη, |
φανερὸς ἦν μάλιστα τοῖς νόμοις λατρεύων. | υπηρετούσε φανερά σε μεγάλο βαθμό τους νόμους. |
Τὶς γὰρ ἂν ἠθέλησεν ἀπειθεῖν | Γιατί ποιος θα ήθελε να μην υπακούει |
ὀρῶν τὸν βασιλέα πειθόμενον; […] | όταν έβλεπε το βασιλιά να υπακούει; […] |
Ὃς καὶ πρὸς τοὺς διαφόρους ἐν τῇ πόλει | Αυτός και τους πολιτικούς του αντιπάλους στην πόλη |
ὥσπερ πατὴρ πρὸς παῖδας προσεφέρετο. | τους συμπεριφερόταν σαν πατέρας προς τα παιδιά του. |
Ἐλοιδορεῖτο μὲν γὰρ ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασιν, | Κακολογούσε βέβαια όσους έκαναν αδικίες, |
ἐτίμα δ’ εἴ τι καλὸν πράττοιεν, | τους τιμούσε όμως αν έκαναν κάτι καλό, |
παρίστατο δ’ εἴ τις συμφορὰ συμβαίνοι, | παραστεκόταν, αν παρουσιαζόταν κάποια συμφορά, |
ἐχθρὸν μὲν οὐδένα ἡγούμενος πολίτην, | επειδή δε θεωρούσε κανένα πολίτη εχθρό, |
ἐπαινεῖν δὲ πάντας ἐθέλων, | αλλά επειδή ήθελε να τους επαινεί όλους, |
σῴζεσθαι δὲ πάντας κέρδος νομίζων, | θεωρώντας κέρδος το να σώζονται όλοι |
ζημίαν δὲ τιθεὶς εἰ καὶ ὁ μικροῦ ἄξιος ἀπόλοιτο. | και θεωρώντας το ζημιά αν κάποιος, έστω και ανάξιος, χανόταν. |