http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL105/227/1673,5312/

1. Ποια σωτηρία προσδοκά από τα όνειρα και την αγάπη ο ποιητής και γιατί; Σύμφωνα με τον ποιητή, η αγάπη στηρίζει τα όνειρα των ανθρώπων και τα όνειρα είναι το καύσιμο της καθημερινής αντοχής τους. Τα ποικίλα άγχη και οι αναρίθμητες ταλαιπωρίες, οι στενοχώριες και οι κόποι τους, οι αγώνες, (επιτυχείς ή μάταιοι), οι δυσκολίες, οι ευθύνες τους οδηγούν πολλές φορές στην απομόνωση και στην απελπισία・ ανάμεσά τους στέκει και ο ποιητής και προσδοκά με ακλόνητη πίστη, θρησκευτική θα έλεγε κανείς, ότι μόνο η αγάπη θα τους λυτρώσει όλους, γιατί θα ζεστάνει την καρδιά τους, θα τους ενώσει μεταξύ τους, θα τους κάνει να αντιληφθούν την πραγματική ουσία της ζωής, (που δεν έχει καμιά σχέση με τα υλικά αγαθά), και θα τους χαρίσει τελικά τη συναδέλφωση και τη γαλήνη, ώστε να φτάσουν τελικά στη χώρα των αγγέλων στην ευτυχία.

2. Εντοπίστε τις λέξεις που χρησιμοποιεί ο ποιητής μεταφορικά. Εξηγήστε τη σημασία των μεταφορών και αιτιολογήστε τη συχνή χρήση τους στο ποίημα.

«Τροχοί»: H (μεταφορική) χρήση αυτής της λέξης φέρνει στο νου τα βασανιστήρια των Αγίων και υποδηλώνει τη δοκιμασία της αντοχής και της πίστης των ανθρώπων σε καθημερινό επίπεδο, στοιχεία που κλονίζουν την ψυχική δύναμή τους και τους ωθούν στην απόγνωση.

«Κανών»: Η αγάπη σύμφωνα με τον ποιητή, αποκτά θρησκευτική, ιερή σημασία και πρέπει να υμνείται ανάλογα με το Θεό, με ιερές μελωδίες, με σπουδαίες υμνωδίες, με ιερά τραγούδια.

«Αμπάρι του κορμιού»: Υποδηλώνεται η σαφής εκκλησιαστική διάκριση της ψυχής από το σώμα, του αγνού πνεύματος από την ευάλωτη ύλη. Η αγάπη, ως άυλο αγαθό, μπορεί να κατοικήσει αρχικά στην ψυχή, να νικήσει την απελπισία και από κεί να κατακτήσει και το σώμα διώχνοντας κάθε αρρώστια που το μαστίζει.

«Φορτίο»: Συμβολίζει το πνευματικό περιεχόμενο κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, τα ψυχικά αποθέματα, τα συναισθήματα του καθενός.

«Χώρα των αγγέλων»: Αναφέρεται στον ηθικό προορισμό του ανθρώπου, στην καθαρότητα, στην ηρεμία και στη χαρά, στην ευδαιμονία.

«Συνωστίζεται»: Χρησιμοποιείται μεταφορικά και εννοεί τον παραγκωνισμό των ειλικρινών και αγνών συναισθημάτων ανάμεσα στις τόσες φοβίες και ανασφάλειες της καθημερινότητας.

Όλες αυτές οι μεταφορικές έννοιες αποτελούν ένα τέχνασμα του ποιητή, προκειμένου να κάνει χριστιανικούς υπαινιγμούς υπέρ του ιδανικού της αγάπης. Ο χριστιανισμός, άλλωστε, αποτελεί τη θρησκεία της υπέρτατης αγάπης κι επομένως οι συμβολιστικές αναφορές σε αυτόν είναι οι ιδανικότερες για να λάβουν το μήνυμα του δημιουργού οι αναγνώστες.

3. Γιατί ο ποιητής θεωρεί ότι δεν αξίζει η αγάπη να συνωστίζεται με τα άλλα αισθήματα;

Η αγάπη είναι ασύγκριτης σημασίας και ιερής αξίας συναίσθημα. Αποκτιέται με τη διάθεση αυτοθυσίας και έμπρακτης εκδήλωσης αλληλεγγύης και σεβασμού στο συνάνθρωπο. Και όλα τα παραπάνω είναι εφικτά, μόνο εάν το ίδιο το άτομο έχει επιλέξει αυτόβουλα να τη δεχτεί στην καρδιά του. Δεν επιβάλλεται και δεν τιμωρεί・ κατακλύζει και αλλάζει τον τρόπο που κάποιος αντικρίζει τη ζωή, μόνο εάν ο ίδιος την επιζητήσει. Δεν είναι, επομένως, δυνατό να παραλληλιστεί με οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα και πολύ περισσότερο να στριμωχτεί στην καρδιά με το βασανιστικό φόβο, την ανησυχία, το άγχος και τη μοχθηρότητα, κάποιες φορές, που κατακλύζουν την καρδιά του ανθρώπου κατά την καθημερινή μάχη του με τις αβάσταχτες ευθύνες που τον πνίγουν ή με τα ευτελή αισθήματα που του επιβάλλουν οι ρυθμοί της κάθε εποχής (υποκρισία, κολακεία, ανταγωνιστικότητα, βία, αγανάκτηση κ.α.).