Το κράτος της Μακεδονίας
Οι Μακεδόνες ζουν απομονωμένοι
Για πάρα πολλά χρόνια οι Μακεδόνες έζησαν απομονωμένοι, μένοντας πιστοί στο θεσμό της βασιλείας. Τα παράλια της Μακεδονίας αποικίστηκαν από ελληνικές πόλεις της νότιας Ελλάδας. Οι αποικίες ανέπτυξαν εμπορικές επαφές με τους κατοίκους της ενδοχώρας. Οι Μακεδόνες απέκτησαν από νωρίς πολεμική πείρα, καθώς ήταν αναγκασμένοι να αποκρούουν τις επιθέσεις των γειτόνων τους (Ιλλυριών και Παιόνων)
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Περσικοί Πόλεμοι (492-479 π.Χ.) : Το 492 π.Χ. ο Μαρδόνιος ανάγκασε τη Μακεδονία να γίνει υπόδουλος σύμμαχος της Περσίας. Ο βασιλιάς της ΜακεδονίαςΑλέξανδρος Α’ (495-450 π.Χ.) συμβούλευσε και βοήθησε κατά τη διάρκεια της 3ης εκστρατείας των Περσών (πριν τη μάχη των Πλαταιών το 479 π.Χ.) τους Έλληνες.
Μετά τους Περσικούς Πολέμους : Οι σχέσεις των Μακεδόνων με τους νότιους Έλληνες έγιναν στενότερες. Οι Αθηναίοι, καθώς φτιάχνουν ισχυρό ναυτικό, προμηθεύονται τα ξύλα αποκλειστικά από τη Μακεδονία. Ο Αλέξανδρος Α’ οργανώνει το πεζικό και το ιππικό των Μακεδόνων και μεγαλώνει το κράτος του.
Τα χρόνια του Αρχέλαου (413–399 π.Χ.) : Ο Αρχέλαος μεταφέρει την πρωτεύουσα του κράτους από τις Αιγές (σημερινή Βεργίνα) στην Πέλλα. Στις Αιγές εξακολουθούσαν όμως να θάβονται οι Μακεδόνες βασιλείς. Στα χρόνια του Αρχέλαου η Μακεδονία σημείωσε ανάπτυξη. Όταν οι Αθηναίοι έχασαν στη Σικελία (415-412 π.Χ) κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, οι Μακεδόνες ξαναπήραν πίσω τα ορυχεία που τους είχαν αφαιρέσει πιο πριν οι Αθηναίοι. Στην αυλή του Αρχέλαου συγκεντρώθηκαν πολλοί πνευματικοί άνθρωποι της εποχής, μεταξύ των οποίων και ο Ευριπίδης. Η ιερή πόλη της Μακεδονίας (κάτι σαν την Ολυμπία) ήταν το Δίον, όπου συγκεντρώνονταν οι Μακεδόνες για να τιμήσουν τους θεούς και ιδιαίτερα τον Δία.
Μετά το θάνατο του Αρχέλαου : Η Μακεδονία πέρασε πολλά χρόνια αβεβαιότητας και ανασφάλειας, μέχρι που ανέβηκε στο θρόνο ο Φίλιππος Β’.
Το κράτος της Μακεδονίας επεκτείνεται
Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
‘Όταν ήταν νεαρός ο Φίλιππος είχε σταλθεί στη Θήβα ως όμηρος. Εκεί διδάχθηκε πολλά τόσο από τον Πελοπίδα, όσο και από τον Επαμεινώνδα. Το 359 π.Χ. ανέβηκε στο θρόνο της Μακεδονίας, αφού πρώτα ήταν για ένα διάστημα επίτροπος του ανιψιού του. Θέλοντας να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις των βόρειων γειτόνων του Μακεδονικού Βασιλείου και να κάνει τη Μακεδονία μεγάλη δύναμη, ο Φίλιππος αναδιοργάνωσε το στρατό :
α) επιστράτευσε αγρότες και βοσκούς της Μακεδονίας
β) εφοδίασε το στρατό με μακρύ δόρυ (5-7 μέτρα), τησάρισσα και με μικρή ασπίδα
γ) εφάρμοσε τη λοξή φάλαγγα που είχε δει στη Θήβα και τη συμπλήρωσε με την υποχωρητική κίνηση (ένα κόλπο με το οποίο περικύκλωνε τους εχθρούς)
δ) συντήρησε και εκπαίδευσε ισχυρό ιππικό (τον βοήθησε σε αυτό και η μορφολογία του μακεδονικού εδάφους, με τις τεράστιες πεδιάδες)
ε) ενίσχυσε το στρατό με πολιορκητικές μηχανές και ελαφρά οπλισμένους στρατιώτες.
Ο μακεδονικός στρατός έγινε πανίσχυρος. Ο Φίλιππος απέκρουσε τις εισβολές των Ιλλυριών και των Παιόνων και ταυτόχρονα έκανε ειρήνη με τους Θράκες.
Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Η κατάσταση στη νότια Ελλάδα δεν ήταν καλή. Η Θήβα μετά το 362 π.Χ. (μάχη Μαντίνειας) είχε χάσει τα ηνία και υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ των πόλεων, που είχαν δημιουργήσει καταστροφές. Ο κόσμος υπέφερε.
Υπήρχαν όμως και φωνές για ειρήνευση και ένωση των Ελλήνων : ο ρητοροδιδάσκαλος Ισοκράτης προέτρεπε τον Φίλιππο να ενώσει τους Έλληνες και να επιτεθεί στους Πέρσες. Στην Αθήνα υπήρχαν πολιτικοί που υποστήριζαν τον Φίλιππο και άλλοι που τον μισούσαν.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΧΑΙΡΩΝΕΙΑΣ (338 π.Χ.)
Αφού κυριάρχησε στα παράλια της Μακεδονίας, ο Φίλιππος αναζητούσε συνέχεια αφορμές για να επεμβαίνει στα θέματα της νότιας Ελλάδας. Μια τέτοια αφορμή του δόθηκε, όταν το αμφικτιονικό συνέδριο κήρυξε τον πόλεμο στην Άμφισσα, για θέματα που είχαν να κάνουν με το μαντείο των Δελφών και όρισε αρχιστράτηγο τον Φίλιππο. Οι Αθηναίοι αιφνιδιάστηκαν όταν έμαθαν ότι ο Φίλιππος με στρατό κατέβαινε στη νότια Ελλάδα. Συμμάχησαν με τους Θηβαίους και παρατάχθηκαν εναντίον του Φιλίππου στην πεδιάδα της Χαιρώνειας (338 π.Χ.). Οι Μακεδόνες με τη λοξή φάλαγγα νίκησαν. Στη μάχη διακρίθηκε και ο 18χρονος γιος του ΦιλίππουΑλέξανδρος. Οι Μακεδόνες με αυτό τον τρόπο κυριάρχησαν στις πόλεις του νότου.
ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ (337 π.Χ.)
Το 337 π.Χ. ο Φίλιππος σε πανελλήνιο συνέδριο που έγινε στην Κόρινθο αποφασίστηκε να είναι ο αρχηγός όλων των Ελλήνων στην εκστρατεία που θα γινόταν εναντίον των Περσών. Μόνο οι Σπαρτιάτες δε δέχτηκαν να ακολουθήσουν τον Μακεδόνα βασιλιά στην εκστρατεία. Η εκστρατεία όμως ματαιώθηκε καθώς ο Φίλιππος τον επόμενο χρόνο δολοφονήθηκε από έναν φρουρό του.
Πηγή: http://skapanefs.blogspot.gr/2012/02/blog-post_20.html